Nim wyjedzie pogotowie

Co rusz odbieramy w redakcji telefony od oburzonych pacjentów, którzy nie mogą zrozumieć, dlaczego wezwanie pogotowia jest tak skomplikowane. - Mój ojciec był jakby w śpiączce, ja ze strachu prawie miałam zawał, a dyspozytorka robi mi prawdziwy quiz, pytając się o wszystko zbyt szczegółowo. Przecież mogliśmy przez ten czas oboje się wykończyć! - mówi pani Janina.
Jak przyznaje dyrektor pogotowia Arkadiusz Pióro, zdenerwowanie i brak wiedzy o zasadach wzywania ambulansu to duże utrudnienie pracy stacji. Tymczasem zadawanie tych pytań to nie fanaberia nudzącej się dyspozytorki, ale konieczność. Nie wystarczy podać adres chorego. Opis objawów jest potrzebny, by wyjechał odpowiedni ambulans i zabrał komplet sprzętu. Im dokładniej wie, co się dzieje, tym lepiej i szybciej przygotuje się przez drogę do akcji ratunkowej.
Wzywając ambulans, koniecznie trzeba podać numer telefonu, pod którym cały czas ktoś będzie. Jeśli karetka zabłądzi, ekipa oddzwoni. Jeszcze więcej informacji trzeba przekazać dzwoniąc z miejsca wypadku: ile osób jest poszkodowanych, jakie są obrażenia. Początek pracy ekipy ratunkowej następuje wtedy już w drodze, którą w mieście pokonuje w 8 minut, poza nim - do 15. Dyspozytor powiadamia o wezwaniach także policję i straż pożarną.
- Wiem, że dzwoniący jest zwykle bardzo zdenerwowany, ale trzeba pamiętać, że opanowaniem i konkretnymi odpowiedziami pomaga nie tylko nam, ale także osobie chorej - podkreśla szef pogotowia. Przypomina również, że pogotowie należy wzywać w poważnych przypadkach zagrożenia życia lub zdrowia.